یا حتی یبار این اتفاق بالعکسش افتاد،یبار یه جلسه ی اعتراضی قبل شروع مدرسه ها منو و چند تا از بچه درس خونای مدرسه گذاشته بودیم که توی فلان روز و فلان ساعت بریم مدرسه، به همراه مادرامون تا ما حرف بزنیم و اعتراض کنیم و اونا هم حمایتگر ما باشنو و حرفامونو تصدیق کنن و هم حرف  ما به کرسی بشینه، خلاصه اون روز نمیدونم چی شد که من نرفتم و مادر بیچارو رو راهی کردم  خلاصه دو ستامم که تا اون روز مامانمو ندیده بودن( اخه میدونید من خیلی مستقلم!)بعدم اعتراف کردن که مامانه منو از روی شباهت نزدیکش به من شناخته بودن و خوشحال از اینکه کشف بزرگی کرده بودن!

خیلی وقتا من باور نمیکردم  این قضایای این چنین رو یا بالعکس مامانم  میگفت خدا نکنه تو به من رفته باشی،* البته حقم داشت چون وقتی عکس 17و20سالگیشو میدیدم حرفشو درک میکردم!!ولی خوب حدودا 2سال پیش یه عکسی پیدا شدا توی آلبومای قدیمی مادر جونم که تازه اونجا بود که هردومون پذیرفتیم که کاملاشبیه همیم!توی اون عکس دسته جمعی که مال زمانای خیلی قدیم بود و مامانمم  حدودا توی اون عکس 9و 10ساله میزد عین من بود انگار من اون لحظه اونجا بودم و اون عکسو گرفتم  ن مادر گرامی !!از اونجا بود که این قضیه بطور عینی واسه همه تفهیم شد!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: